28 Kasım 2011

[o...çocukları'nın son sahnesi üzerine.]

özgü ile sarp konuşurken müzik değiştiğinde anladım. içimden bir ses iki saniye içerisinde tüm bunları söyleme gücü buldu:
"dicle bu kızın gönderilmesine engel olacak. kendi kızını gönderip kurtaracak. sonra oğlunun karşısına çıkıp ona sarılacak. herşeyi itiraf edecek. çocuk da onu öldürecek."

sonra da yok artık dedim kendi kendime. bunu yaparlarsa izleyen herkes ölür.
yaptı.
öldük.