Eğer bu yazıyı yazmak yerine tek bir kelimede bu oyunu anlatmak isteseydim "kaçırmayın" derdim. hani sag'de best ensamble ödülü filan veriyorlar ya, bu ekip bu ödülü almalı. oyun o kadar geçişken ki, kostümler, dekorlar havada uçuşuyor, karakterler hem aynı hem farklı şekilde seyreyliyor gözünüzün önünde. ben oyunun kendisini okumadım, metin çok güçlü tabii ama, doğrusu bu set/prodüksiyon algısı da muhteşem bir hava vermiş oyuna. iki perde sürüyor ama tek perde olsa, ara olmasa da devam etsek derken buluyorsunuz kendinizi. ikinci perde geldiğinde fatih koyunoğlu zirvelere çıkıyor, inmiyor. bir şeyler söyleyip de oyunun tadını kaçırmak istemiyorum ama gerçekten görmeniz gereken bir oyun olduğunu söylemeden edemeyeceğim.
izleyin, izlettirin.
derhal.
şu an.
dün.