Bayramin ilk gunu sabahinda, bambaska dusuncelere daldiktan sonra bir de bayramin ilk gununun gecesini anlatmayi bir borc bilirim. Oyle harika bir geceydi ki!
Efendim hersey teyzemler dayimlar biz ve buyuklerden olusan ekibin bir eve sigmayacagi dusuncesiyle, disarda bir yemek fikriyle ortaya cikti. Sonra babam kuzenlerini cagirdi. Kuzenleri diger buyukleri cagirdi. Kuzenlerin cocuklari, kuzenlerin kuzenleri filan fistik derken dostlar, 25 kisilik bir ekip oluverdik! Oyle bir ortam dusunun ki, masadaki heerkes birbiriyle kuzen. Inanilmaaz bir muhabbet geyik olusuverdi. Derken efenim calgi ilar geldi, babam akordeonu cikardi, dokuz sekizlikten girdik mi olaylara ooooh. Tek sikinti servisin cok cok cok yavas olmasi oldu. Daha masada ekmek yokken rakinin gelmesi ile baslayan bir gecede icilen icki silsilesi cilgindi cilgin!
Simdi geliyorum gecenin en buyuk bombasina. The cocukluk kahramanlarim! Babam annem dayim teyzemden duydugum dost adlarinin yuzlerini o gece gordum! Her gecenin sonunda suya atilan p'yi gordum ayol, otesi olabilir mi?
Dahasi, cocuklugumun en cok konusulan hikayesinin karakterini tanidim. Efendim ben cocukken dayilarim benim kahrimi cok cekmistir. Ordan oraya sirtlarinda gezdigim dogrudur evet. Bir gun yine camliktan donerken dayimlar yine beni sirtlarinda tasiyarak getirmisler. Ama son 200 metrede halleri kalmamis. Dayim da artik sirt yok yurumen lazim demis. Ben diger dayima donup sen beni tasiii demisim. O da yillar sonra anlattigina gore dayimin otoritesini sarsmamak icin kabul etmemis. Velhasil benim gozlerime bakip yuruuuu tas arabasi demis. Yareppim yol boyu bagira bagira aglamisim bana tas arabasi dedileeeegr diye hirsimdan amma kendimi sirta cikaramamisim. Iste bu hikayenin bir diger kahramani i abi ile de tanistim bu gece. Onlar tesadufen bizim yemek mekanina gelince herkes birbiriyle selamlasti sarildi tabii. Ben de kalktim, dedim bu ekibi gormem sart. Karsisina ciktim ve ben o meshur tas arabasiyim deyince yuz ifadesini gormeliydiniz. Kavusmak boyle birseydi herhalde. Yillar sonrasinda cocuk ve genc, genc ve adam olarak bulustular.
Sonrasinda icki, sonrasinda teyzemle muhabbetler, sonrasinda i abi ile kardesime satasmalar, sonrasinda bol keseden dayilarimin genclik hikayeleri, kahkaha, muhabbet, yillar ve yollarin su gibi akip gecisi.
Gecenin sonu geldiginde saat dorde geliyordu, ama sanki daha yeni baslamis gibi bir enerji, hic bitmeyecek gibi bir ruh hali, ailecek daha da kaynasmanin coskusu ve cocukluktan cikip dayilarla teyzelerle kadeh kaldirmanin enteresan zaman algisi ile basbasaydim.
Ne hikayeler, ne dostluklar sigmisti bu ufacik kasabaya, inanilir gibi degil.
Daha nicesi benim basima insallah dedim ama bir yandan da gulerek korktum, aman o kadar da degil diyerek a dostlar. Heh. Kayitlara gecsin bu gece.
Cocukluk kahramanlarimla tanistigim, ailecek bayram yaptigim gece, 8 Agustos 2013 gecesi.