The Killing benim favori dizilerimden biri olmuştur her zaman. son 6 bölümü ile de bu kanımı onayladı zaten.
efendim the killing'i en son üçüncü sezonda bırakmıştık. o zamandan bu zamana olan gelişmeler sonucu, 6 bölüm daha yayınlanmasına karar verildi ve tüm diziyi -ve cinayetleri- bu bölümlerde toparlayacaklarını söylediler. iyi ki de söylemişler.
bu 6 bölüm esnasında hem linden'ın gencecik insanları öldüren katil polis patronunu öldürülmesinin peşine düşüldü hem de linden ve holder yepyeni bir cinayet vakasını çözmek için kolları sıvadılar. aslında çok uzun uzun anlatmak istemiyorum bu seferlik. izleyin, keyif alın dostlar.
şu kadarını söyleyebilirim ki, bu sezonun cinayeti oldukça enteresandı. üstelik dizinin bir kısmı askeri bir okulda geçtiğinden, bu disiplinden gelen insanları görmek, korkunç ritüellerine tanık olmak, bazen takdir etmek, bazen hayret içerisinde izlemek diziye kuşkusuz bambaşka bir hava katmış. ben çok sevdim.
linden ve holder'ın sonuna gelince, tabii ki dizi hakkında uzun uzun yorum yapmama kararımı burada da koruyacağım. ancak şu kadarını söyleyebilirim ki ben dizinin sonundan son derece memnunum. son sahneleri izlerken istemediğim bir yöne sapmalarından endişe duymuştum ama tam yerinde bitirdiler, takdirimi kazandılar.
uzun lafın kısası: the killing'i izleyin dostlar. izleyin, izlettirin. bu diziyi izlerken hem hayatın içinden polisleri -bana bu şekilde hissettirdiler- ve bu polislerin hayatlarını tanımış olacaksınız, hem kurbanları ve kurbanların ailelerini, cinayet öncesi ve sonrasına tanıma imkanına kavuşacaksınız. izlerken dizinin hem teknik, mekanik, soğuk bir yanı olacak, hem de içinizi yakan, bunaltan, bölümü kapatma hissi veren bir gerçeklik sizi kucaklayacak. biliyorum, yavaş ilerleyen bir dizi. biliyorum herkes dünya yakışıklısı güzeli değil. biliyorum hava seattle'da hep yağmurlu. ama inanın, eğer izlerseniz, pişman olmayacaksınız.
teşekkürler linden, teşekkürler holder. emeklerinize sağlık the killing ekibi. helal olsun diziyi havada bırakmayan netflix.