Bu sezon verilen uzuuuun aralari bekledigimiz yetmiyormus gibi, sezon final bolumunun adini 'name of the doctor' aciklayan doctor who bbc yetkilileri oyle bir duruma getirdi ki beni, artik gecem gunduzum bos bos olabilecekleri dusunmek/dusunsem de hayal edemeyecegimi bilmenin tarifsiz yetersizlik duygusu icerisinde birakti beni. Hele de sezon icinde SACMA SAPAN bolumlerle bir haftalik bekleyisten sonra bekledigini alamamak icinde kalisiyla, duvardan duvara vurdum kendimi, nefret ettim senden moffat. Ama son bolumde, bu bolumde, oyle bir kurgu yapmissiniz ki hem devamini merak ettik, hem de bir kisim cevaplarimizi aldik! Full circle. Daha guzel olamazdi, gelelim bolumun konularina.
Dakka bir gol bir: GALLIFREY. Su gokyuzunu gordum ya, artik gozum arkada gitmem. Eski doktorlari gormemizse ayri bir tatliydi, merak ustune merak derken clara'nin tam bir bad wolf all over time and space kafasinda oldugunu yine anladik. Hapishanedeki adam biriyse de cikaramadim ama zaten kendisinin birden bire nasil damdan dustugunu cozemedim. Yine de bir trenzalore introsu super oldu, tebrikler. Zaten biz de sezon finalinde bunu beklerdik. Jenny, madam vastra ve strax uclusunu pek de sevdigim soylenemez. En nihayetinde karakter yoklugunda geldiler: jack kalmadi, ood'lar tennant'a ozel gibiydi, pondlar ucup gitti, bunlarla idare ediyoruz. Ama clara, bu uclu ve river song'un masaya oturmasiyla isin rengi degisti. Madam vastra'nin guvenmezsin diye kagitta da o esans var yazisi harikaydi bi kere! :) yarab peki river song'a ne demeli? En sonunda clara ve river tanistilar, way to go river! Cok bilgi vermedin ama clara anladi senin doctor icin onemli bir kadin oldugunu. Canimsin river. Bebeyimsin river. Efendim bu esnada yeni kotulerimiz -vampir gentlemen'lari (evet bu bir buffy referansidir, hem vampirlere hem de gentlemen klanina)- biraz gereksiz buldum. Zaten great intelligence'in guclu oldugunu biliyoruz, bu dummyleri yaratmanin pek amaci yoktu bence ama yine de, korkunclar! Hakkini teslim etmeliyim moffat, cok korkunclardi! Neyse efenim, cok sukur kendimizi trenzalore'da bulduk. Trenzalore megersemsem doctor'un mezariymis! Ah doctor canim doctor, senin yuzundeki o umitsiz ifadeyi silmek icin dunyayi yerinden oynatmak istedim. River sadece clara'nin gorebildigi bir hayalken (evet telepatik bir goruntu olarak post silence in the library haliyle katildi bu bolume river. Bildiginiz uzere river'i ilk kez goren 10. doctor onun olmesini engellemis, bir bilgisayarin hafizasina yuklemis ve river'i olumden ancak bu sekilde kurtarmisti) bile river ve doctor'u ayni karede gormenin mutlulugu tarif edilemez. Aaa, itiraf ediyorum tabi, bir an doctor'un adi PLEASE sanmadim degil. Megersem river fisildamis adini kalp kalp kaaaalp binlerce milyonlarca kalp. O esnada doctor onun orada oldugunu anladi ama en sondaki salvoyu yine de beklemiyordum. Kalpler moffata gitsin bu sefer :) bir de tabi su noktada silence'tan bahsetmek lazim. 2 sezon boyunca darladiniz, iki sezon boyunca gudubet suratinizla arziendam eyleyip yuregimize indirdiniz, river'a sevdigi adami oldurtmeye kalktiniz, o oldurmeyince tum zamanlarin karismasina sebep oldunuz. Bunun icin miydi? Butun bunlar GI doctor'a zarar vermesin diye miydi? Siz aslinda doctor'u korumak mi istediniz? Amaciniz doctor'u koruyarak evrendeki butun o zaferlerin yenilgiye donmesini engellemek miydi yani? Soktayim. Oyle bir ters kose yaptin ki moffat, seni essek sudan gelinceye kadar dovmek istiyorum. O kadar ter bir kose, bu kadar guzel bir baglantiyla system overload olup dun gece olmedim ya, allah seni bildigi gibi yapsin. Cidden bak.
Efendim bu noktadan sonra ortalik oyle bir karisti, daha bie karisti ki dillere destan. Bolum yayinlanmadan once duydugum bir spoiler gibi oldu. At the grave of the Doctor, there it stood the timeline of Doctor. Pure light. O kadar guzeldi ki o isik isik mavi kumeye bakmak, tadina doyamadik desem yalan olmaz evet. GI bu isik kumesinin icine girip doctor'un her macerasinda onu yenilgiye ugratirken, doctor'un yerde ciglik cigliga aci cekmesi... Clara aglarken bu bolumu izleyenler de ona eslik ediyordu hic suphesiz. Sarsilan, titreyen, aci icinde ciglik atan doctor... Clara'nin yerinde kim olsaydi bu muhtesem adami kurtarmak icin tum zamana dagilip asla kendisi olmamayi goze alirdi, biliyorum, ben alirdim. Iste tam o anda, Clara isik isik timeline'a girip her doctor'un hayatina dagildiginda hak verdim. She was the salvage of a lifetime. She really, undeniably was. Sonra bolumun basindaki goruntulere tekrar donduk. Clara tum doktorlarlari kurtardi. Ah, titanic'ten gelsin: "in everyway that a person can be saved." Bu noktaya kadar doctor'un cirpinislari, clara'ya kendini feda etmemesi icin yalvarislari ve river song'un aciyla bu sahneyi izlemesi arasinda bir yerlerde icimde nice parca yasamini kaybetti. Ama sonrasinda anladim ki, daha cok sey varmis icimde olecek.
Doctor kurtulup ayaga kalktiktan sonra clara'yi kurtarmak icin kendi timeline'inin icine girmeye karar verdi. Onu kurtaran clara'sini boyle bir sona mahkum edemedi. Doctor Clara'yi bu sona mahkum etse zaten doctor olmazdi. Ama timeline'ina atlayip clara'yi ordan cekip almak istemesiyle birlikte river sahneye cikti. Cikmaz olaydi. Cikmaz olaydi da beni boyle aglatmasaydi. Doctor'a yalvardi once. Gidemezsin, gidemezsin diye. Doctor onu duymadikca daha cok bagirdi. Uyan artik deyip tam ona bir tokat atacakken doctor donup onun gozlerine bakarak bilegini havada yakaladi ve river ona sen beni hep gorup duyuyor muydun diye sordu. Devaminda soyle oldu:
D: You're always here to me and I always listen. And I can always see you.
R: Then why didn't you speak to me?
D: Because I thought it would hurt too much.
R: I believe I could've coped.
D: No. I thought it would hurt me. And I was right.
R: You haven't said goodbye.
D: Then tell me because I don't know. how do I say it?
R: Only one way I would accept. If you ever loved me, say it like you're going to come back.
D: Well then, see you around, Prof. River Song.
Ah yuregim, zavalli yuregim! As River and Doctor shared their last kiss, icim acidi icim! Boyle bir aski hic bir dizimde gormedim. Biri "billions and billions will suffer and die" konseptini umursamayip benim canim onlardan daha cok yanar diyor, digeri seni gordugumu kabul etmek cok acili olurdu diyor. Birisi bilegini kiriyor -angels take manhattan- tum regeneration haklarini kullaniyor, digeri elveda dememek icin kacabildigi kadar uzaklara gidiyor, oldur beni you have to do it diyor. Ah yuregim! Dilerim bu onlari son gorusumuz olmaz. Daha sonic screwdriver'ı doctor'a nerede verdiğini görmedik, daha doctor'un ne zaman ismini river'a söylediğini de görmedik! üstelik river'ın hala nasıl o telekonferansa devam edebildiğini de öğrenemedik! spoilers dedik bıraktık. of river, lütfen senin olduğun son bölüm olmasın bu bölüm yoksa üzüntüden ölürüm. birinin dediği gibi no goodbye is proper cidden. ay vallahi yazarken bile içim karardı. sanıyorum bu noktada clara olayına geçmeliyim.
efendim doctor river'la vedalaştıktan sonra -ne vedalaşma ne vedalaşma yorumunu tekrar yazmadan edemeyeceğim. en nihayetinde alex kingston ve matt smith'i birbirine yakıştıracağımı kırk yıl düşünsem aklıma getiremezdim. matt gibi çıtırlık sınırlarında olan o raggedy doctor'la 15 sezonluk er'ın koskoca mark'ının eşi muhteşem elizabeth corday nasıl birbirine böylesine yakıştı aklım almıyor doğrusu. kadının spoilers diye sırıtıp yan yan bakışlarına mı aşık oldu doctor? yoksa onun herşeyi bilen ama kendisini çözemeyen haline mi aşık oldu river? deli olacağım bu ikiliyi düşündükçe. bence bir spinoff yapıp river'ı anlatmalılar. doyamıyoruz efendim doyamıyoruz. aah ah.- doctor timeline'ına daldı. orada clara'yı buldu. clara önce onun gerçek olduğuna inanmadı. düşünsenize, o kız, doctor'un bin yıllık hayatında tehlikede olduğu her anda -ki inanın bu anlar çok fazla sayıda- doctor'u kurtarmak için oradaydı. bin yıl boyunca bir yaprak olarak bu dünyaya düştü ve doctor'u sayısız kez ölümden kurtardı, onun yerine ölmeyi seçti. düşündükçe deli olacağım. kız gözlerini kapadı, düşündü, gözlerini açtığında neden impossible girl olduğunu anladı. tarih boyunca atom atom heryere clara olarak dağılmayı kabul etti -her companion'ın yapacağı gibi. doctor bu, herhangi bir adam değil- ve defalarca defalarca geldi. her seferinde kurtardı. yarab moffat'ın böyle birşey yazdığı günleri bana gösterdin ya başka ne diyeyim, çok şükür çok! neyse, doctor clara'yı kendisine çağırdı. clara önce ona inanmadı. ama sonra ona doğru yürüyüp doctor'a sımsıkı sarıldığında "my clara, oh my clara" dediği sahnede doctor mu daha çok ağlıyordu, yoksa ben mi daha çok ağlıyordum bilemiyorum. orada film koptu desem yeridir. hakkını veriyorum clara. ne rose, ne donna, ne de ponds. sen "salvage of a lifetime" olduğunu kanıtladın, helal olsun sana!
bu ikili gölgeler arasında uzaklara bakan adamı izlerken, clara'nın soru işaretleri haklıydı. bu adam kimdi? doctor'un her halini gören ve doctor olduğunu anlayan bu kız, karşısında sırtı dönük olan bu adamı neden tanımıyordu? ve o anda, doctor söyledi. that was his secret. clara artık bu minnoş haliyle bu kadar olayı kaldıramayışının doruğunda doctor'un kollarında bayılıp kaldığında doctor'la en büyük sırrı konuştular.