Geç gelen alicia keys konseri izlenimlerimle buradayım yeniden a dostlar!
first things first, çok sevgili d e ve o olmasa o konserde bulunmam çook zor olacaktı. elimdeki işleri alıp, beni rahata erdirdiler, bin bir teşekkürü bir borç bilirim.
ikincisi: konser muhteşemdi!!!
yıllar önce alicia keys'in unplugged albümünü alıp, kendisine vurulduğum doğrudur, ama aslında esas kalbimi fethettiği an, sanıyorum ki bir mtv müzik ödüllerinde fallin'i çaldığı andır. bu ufacık kadının sesinin güzel olması bir yana, piyano çalarak hayatını kazanması beni her zaman çok sevindiriyor. alternatif bir hayat demeyeyim, ama paralel bir evrenimi hatırlatıyor bana. dahası, sadece piyano ve sesi değil, en çok da sözleri yakalıyor beni, ne yalan söyliyeyim! keep on fallin' in and out of love nedir allah aşkına, sen bizim yüreğimize mi indireceksin alicia?
kendisini sevme sebeplerimi kısaca anlattıktan sonra geliyorum konsere. yarepipm konser tam hayalim gibiydi. bilmediğim şarkıları -ki evet setlist'inden ilk birkaç bilmediğim şarkıyı dinlemiştim- dansçılarıyla süslemiş, dansçıları yetmeyince selam sabah ederek arayı kapatmış, fıkır fıkır sözleri ve insanın ruhunu okşayan melodileriyle bizi fethetti alicia keys! sahnesi en nihayetinde piyano çalan bir şarkıcı ile ilgili beklentinin çok daha üzerinde, accayip güzeldi. setlist'i ise sanıyorum mutluluktan ölmeme sebep olacak şekildeydi.
karma, you don't know my name, a woman's worth, diary, unbreakable, if I ain't got you, no one ve tabii ki fallin' söyleyen alicia beni benden aldı. adeta yıllaaaaar önce albümünü alıp sabah akşam dinlemelere doyamadığım, kosner görüntülerini hep görüp hep hayıflandığım unplugged konserine gitmiş kadar oldum desem yeridir! hele de if i ain't got you'yu, burada çok mutluyum deyip bize armağan ettikten sonra çalması... HARİKASIN ALICIA, KURBAN OLSUNLAR SANA BE! dedirtti evet. üstelik de empire state of mind'da bir süre sonra new york yerine istanbul diye söylemesi, ayrı bir kalp kalp kalp efekti yarattı cümlemiz nezdinde. her ne kadar konser başlamadan önce her yer taksim her yer direniş nidaları yükselse de -ki bence ne yeri ne zamanıydı yareppim, ne alaka, kime neyi anlatıyorsun- o noktadan sonra, her yer alicia, her yer newyork oldu desem yalan olmaz! bir de şimdi şunu söyliyim, valla ben girl on fire şarkısını pek bilmiyordum, onu da çok sevdim! yey, tam bir set the world on fire turu olmuş, tekrar helal olsun.
son birkaç kelamımı da vokalistler için etmek istiyorum. yahu sizde de ne ses var be anacım! valla bravo! hem kıpır kıpırsınız, hem alçak gönüllüsünüz, hem güler yüzlüsünüz hem de ultra yeteneklisiniz, duble tebrikler, ağzınıza sağlık!
velhasıl, ben iyi ki alicia keys'i görmeye gitmişim. iyi ki taa en başından beri kendisini sevmiş ve dinlemişim. kendisi, beklentimden de yüksek, über bir performans sergiledi, üç kere sahneye çıktı, kıh kıh kıh gülümseyerek konser boyunca herkesi fethetti ve seyirciyle iletişimini had safhada tutarak ekrandaki sempatik görüntüsünün, görüntüden ibaret olmadığını kanıtladı. canımsın alicia, yine gel, yine bekleriz!