oldu mu şimdi, oldu mu yar?
evet homeland'in sezon finaline olan yorumlarımı bu şekilde özetlemek mümkün.
geçen haftalarda heyecan dalgasının doruklarına çıkıp çıkıp indiydik, maceralara koşmuş, bombalar patlatmış, süikastlerden kurtulmuş ve ordan oraya savrulmuştuk. e tabi doğal olarak bu kadar heyecanın üzerine yine zirvede bir sezon finalini de bekliyorduk. ama beklenen olmadı a dostlar.
tam bir epilog havasıyla geçip gitti sezon finali. doğrusu ne carrie'nin çıkıp gelen annesi umrumdaydı, ne de saul'un entrikaları. tek umrumda olan quinn ve carrie'ydi. yazıklar olsun yine bu ikili arasında birşey göremedik. inşallah öteki sezon quinn'ciğim ölmeden dönebilirse ümitlerimizi öteki sezona saklıyoruz.
overall yorumlarım ne diye sorarsanız, sezonun bütününden bağımsız düşünürsek bence sezon finali güzel bir bölümdü. tüm hikayeleri bir uca bağladılar ve yeni bir sayfa açtılar. bir sonraki sezon istedikleri hikayeyei yazacaklar, hazır bir noktaya vardık doğrusu.
onun dışında carrie'nin çocuğu ile olan ilişkisi, quinn'le ve hatta brody ile olan ilişkisine bakış açısındaki sorunların annesi ile olan ilişkisi bağlamında açıklanması ise çok temiz bir geçiş oldu. bravo doğrusu. kadının yaşadığı hayal kırıklığı ve öfkeyi hissettik en derinden. claire danes'e yeniden bravo doğrusu.
şimdi bu noktada daha ne diyeyim bilmiyorum. sezonun sonuna erdiğimiz dakikaları yazdığım şu anlarda sadece şunu söylemeden edemeyeceğim: geçen sezon (üçüncü sezon) oldukça vasat bir sezondu ve toparlanabileceğine inanmamıştım dizinin. ama senaristlere bravo, çok güzel bir sezon yazıp mevzuları çözdüler, beni yeniden diziye bağladılar. çıkmayan candan ümit kesilmez dedikleri böyle birşey olsa gerek.
keep up the good work çocuklar. öteki sezon aynen devam edin. görüşmek üzere.