07 Ocak 2015

[Post Newsroom.]

it is such a pity when good tv comes to an end bebişler.

newsroom'u her bölüm, her sezon heyecanla takip etmiş, hem bilgilenmiş, hem orta yerimden çatlamış, hem mutlu olmuş, hem de üzülmüştüm. overall, ben bu dizideki herkesi -evvet ezikler eziği çiftler dahil olmak üzere- sevmiştim yahu. biteceğini öğrendiğimde o kadar hüzünlendim ki...

güzel yapımların sona ermesi beni cidden üzüyor. daha ne diyeyim?

üçüncü ve son sezonun altı bölümünü yayınlandığı haftalarda izlemeyip, tüm dizilerin tatile girdiği bir noktada, haftalara yayarak izlemek istiyordum. ancak maalesef bu gerçekleşemedi. diziler araya girdi, ondan 2 hafta sonra ben tüm bölümleri bitirdim a dostlar. 

tek tek bölümler üzerinden yorum yapmayacağım. ama şunu söylemekte fayda var. it went out with a bang! sezonun esas olayı yeterince entrikalıydı ve heyecanla kendisini izlettirdi bence. youv diyerekten bu gazetecileri takdir ettim doğrusu. hey gidi yurdumun gazetecileri. neyse.

bölümleri izlemeyip kenarda biriktirdiğim süreçte bölümlerin özetlerine şöyle bir bakıyordum. gördüğüm bir cümle beni meraklandırmıştı ancak olanlar asla aklıma gelmemişti. üzdün be newsroom.

keşke yeni ekiple yeniden bir bölüm daha izleme fırsatımız olsaydı, kapışsaydık ve huzurlu bir şekilde yataklarımıza uzanabilseydik.

olmadı.

canın sağolsun the newsroom. emeğine sağlık aaron sorkin. iyi ki varsınız.

son not: izleyin, izlettirin yahu, durduğunuz kabahat!