uzun süredir beklediğim american horror story ile kavuştuk bu akşam, öyle mutluyum ki!
sister jude'un başına gelenler silsilesi karşısında nutkum tutuldu öncelikle. boş boş bakıp insanların adını hatırlamaya çalışması ne kadar acıydı tanrım. ah monsenyör, öyle özür dilemekle olmuyor işte, bazı kaybedilenler yerine konmuyor. valla jude'cuğum beni çok üzdün. hele de o şarkı performansınla. dancer in the dark'ı hatırlattın biliyor musun? üstelik o miserable yerdeki miserable insanların neşe içinde dans eder halde resmedilmesi beni ayrıca duman etti. çok garipti çok. bu fikri ortaya atanı kutluyorum, sağlı sollu vurup geçtiniz efendim.
efendim bir süre sonra bir sonraki bölümü de izledikten sonra gelen, daha doğrusu aklımda kalan yorumlarımı buraya yazıciiim. öncelikle çok şükür kaltak sister mary eunice'den kurtulduk. o kadar gıcıktım ki kendisine, artık monsenyörün darbesiyle mi benim ommmm güçlerimle mi öldü öldürüldü kendisi bu kısmın cevabını size bırakıyorum. yarebbim bu kızcağza hem üzülüp (yani mary'e üzülüyorum, elind demon'ına niye üzüleyim canım?) hem de bu kaltağa bu kdar gıcık olmama beni benden alıyordu. resmen karakter bölünmesi yaşıyor idim. en sonunda çilem bitti. kahrolası monsenyör en sonunda doğru bir adım atıp demon'ı öldürdü kendisi geberesice. beheeey. sinirlerim çok bozuk şu an televizyonda troy var accaiyp dikkatim dağılıyor yorumlarımı yazarken. of. neyse efendim, arthur'un mary'nin üstüne kapanıp tüm yaratıklarını öldürdükten sonra ağlayarak üzerine kapanması ve kendisini yazmasına kaç puan sayın seyirciler! muhteşemdi yahu o son. muhteşemdi muhteşem! arthur'dan böyle bir hamle beklemezdim doğrusu. pes. ama geliyorum mary eunice'in monsenyöre yaptıklarına. şu an resmen kıçımla gülüyorum çok afedersin. isn't it ironic kahkahasıyla gülüyorum hatta sister jude'ın. yaaaaa, işte kader döner dolaşır seni böööyle rezil eder işte monsenyör.
geliyorum psikopat diğer doktorumuza. senin oralardan gümbür gümbür kurtulup yıh yıh yıh ben burda attending'im tadındaki yorumlar sinirlerimi bozsa da, şu an 11. bölümü izlemiş bünye karşısında, huzurlu ve mutluyum.
11'den sonra son iki bölüme girerken, heyecan dorukta, üstelik jessica lange'cığımın altın küre alamamış olması bile bu heyecanımı bastıramıyor, şevkimi kıramıyor. perşembe görüşürüz dostlar.