Iki kitanin ortasinda Yenikoy - Beykoz aciklarindayim. Motorun denizde yarattigi kopuklerin asidinin cisssslama sesiyle huzur buluyorum.
Deniz, kanimda var. Bir ayagim dalgayla sallanan bir teknede olmayinca rahat etmez icim, huzur bulmaz yuregim. Sevdigim sehirler disinda bir tek denizin ortasidir beni tamamlayan, martilarin cigligidir sevincim.
Ah, suya karisabilsem keske. Dunya alem tasasi, kopuk sesi arasinda kacip gitse. Mavi yesil sularda deniz dibinin hazineleri tek merakim olsa. Ah, hayat daha da guzel olmaz miydi?