tanrım, izlediğim filmlerin listesini karşıma aldım, hangisinden bahsetsem diye düşünürken bile hala tüylerim diken dilen oluyor! tabii ki malena'dan bahsetmeden olmaz'
filmin baş rolünde monica belucci var a dostlar. film tam bir fahriye abla filmi if you know what i mean. altın bilezikler takmak yerine çok güzel kesim döpiyesler giyiyor kendisi. film bir grup oğlanın malena'yı yürürken filan takip etmesiyle başlıyor. hepsi malena'ya ölüp bitiyor tahmin edersiniz ki. malena'nın bir kocası var ama o dönemde savaş çıktığında kocası savaşa gidiyor ve öldü haberi geliyor. işte film bu noktadan sonra malena'nın başına gelen olaylar silsilesini bir oğlanın gözünden anlatıyor. başrol oğlanımız ergenliğin doruğunda, malena'ya aşık. oğlanın bize yaşattığı komik sahnelerin dışında bir yandan da malena'nın sıkıntılarına tanık olurken, an be an soluğum kesildi ruhum daraldı.
gerçekten de güzellik başa bela temalı bir film bu. ulaşamadığımız şeyleri karalamamızın ruhun derinliklerinden, içimizdeki hasetten geldiğini gösteriyor. bir yandan filme atlayıp hayvan herifler, utanmaz kadınlar diye çığlık çığlığa ağzınızdan köpükler saçarak bağırmak istiyor, bu zavallı kadını bu toplum lincinden almak istiyorsunuz, bir yandan da öyle içinize işliyor ki bu linç psikolojisi, kapınızı kilitleyip evde kalmak ve toplum içine çıkmaktan tamamen vazgeçmek istiyorsun korku ile. film çok ama çok güzel.
bir topluma ait olmak. bir topluma ait olmamak. bizi bir topluma ait yapan şeyler/kişiler nedir? insanoğlunun çirkefliğinin bir dip sınırı var mı acaba? ya da sizin sınırınız nedir bu rezalet karşısında? insan sorguluyor, düşünüyor ve içindeki öfkeli kadının gözünün ne zaman döneceğini hesap etmeye çalışıyor. herkese karşı iyi olmak kuşkusuz ki malena'yı gördüğü muameleden kurtaramadı. then again, gördüğünüz muamelenin bir başkasına bağımlı olması gerçeği, meydan dayağı yemekten de acı bir durum.
izleyin. izlettirin.