hani filmlerde ana karakter tanrım bana bir işaret gönder deyip durur, ama gözünün önünde olan işareti görmez ya, işte bugün buna benzer bir olay geldi başıma.
her aman kullandığım yoldan geçerken her zaman gördüğüm trafik işaretinin bana ne hatırlattığını hatırladım bugün. yok unuttum diyerek küçümsemiyorum, sadece aklım başımda aa bak böyle birşey olduydu dedim yüksek sesle arabanın içinde, onu yazmak istiyorum şimdi.
bir traik işareti var bilir misiniz? hani yola doğru bir ağaç uzadıysa, gövdesini eğdiyse o ağacı kesmeyip bu işaretten koyuyorlar. sağ tarafa aracınızı çok yaklaştırmayın ağaca çarpabilirsiniz tadında bir anlamı var. bu işareti hep görürdüm ben ama ilk kez o hatırladığım gün anlamının güzelliğini fark ettim. bir başkası söyleyince. "can yakmayıp, burada hayat var diyorlar baksana, ne güzel!" yeniköydeydik. ışıklarda durduk. gözlerinin içine baktım. one perfect moment in the course of time olarak tarihe geçti o an.
sonra zaman geçti ve ben, gözlerinin içine baktım, boğazım düğümlendi, bir hıçkırık çıktı önce, bir çığlık belki de. yapamıyorum dedim. derinlerde bir yerde içinin çatırdadığını, bir acının saplandığını, kulaklarının uğuldadığını gördüm de gözlerimi kaçırdım. gözlüklerini çıkardın, sağ elini gözlerini üstüne kapattın. başını salladın. --sonrasını yazamayacağım--
kalbini kırdım. canını yaktım. özrü yok bunun. biliyorum. zaten demiştim, ben bunun vicdanıyla yaşayacağım diye. ama teşekkür ederim. o levhayı bana anlattığın için çok teşekkür ederim.