Yatagima uzandim, ama aklima dolusan dusuncelerin her birini not etmek istiyor, bu muthis istekle uykumu feda etmeye hazir gorunuyorum kendime.
Oncelikle enteresan zaman yanilsamalari:
Dunden beri telefonumun sarj gostergesi azalmiyor. Sarji azaliyor azalmasina ama o pil sembolu en cok yariya kadar dustu benim gorebildigim. Sonra hic kirmizi isik yanmadan pil dusuk demeden cat diye kapaniverdi alet. Surekli telefon numaralarimin silinecegi gibi bir paranoya icindeyim ama enteresan bir sekilde de, sarjim daha uzun dayaniyordur diye hayiflanip mutlu oluyorum. Deli miyim neyim?
Bir diger yanilsama ise hemen hemen 2 haftadir aklimda. Hipotiroid dolayisiyla hergun tiroid hapi aliyorum. Normalde bir blisterde 20 tane hap (ya da oyle bir sayi iste) olur ve hergun bir tane aldigimdan mutevellit, ayni blisterle bir ay boyunca karsilasir, onu kaybeder ve yeniden onu bulurum. Iste bu blisterdeki hap 100 mg'lik. Ama yaklasik 2 hafta once basladigim blisterin haplari 50 mg'lik. Bu da, her gun bir degil iki hap alacagim anlamina geliyor. [uyuyakalmışım, kaldığım yerden devam] tabi bir yerine iki tane hap alınca, blisterler daha çabuk tükeniyor. fark ettim ki, onların daha çabuk bitiyor olması bende zamanın hızlı geçtiğine dair bir izlenim yaratmış. dün mesela, biten blisteri atıp yenisini çıkarırken fark ettim ki ilaç kutusunda başka kalmamış. düşündüm, bir kutu daha levotiron almak lazım diye. ama yine de düşündüm, en iyisi 50'lik alayim, öyle daha iyi oluyor sanki. enteresan tabii. kendi kendime böyle düşünüp gülümsememe, bir kere daha gülümsedim doğrusu. çok enteresan.